Wielki Czwartek - Kościół Katolicki rozpoczyna Triduum Paschalne

3 dni przed Wielkanocą w Kościele Katolickim obchodzony jest Wielki Czwartek. Święto celebrowane jest na pamiątkę ustanowienia przez Jezusa, podczas Ostatniej Wieczerzy, sakramentów kapłaństwa i Eucharystii.

Ewangelista Mateusz tak opisuje kulminacyjny moment Ostatniej Wieczerzy:

A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego».

W czwartkowy poranek ma miejsce szczególna Msza święta. Odbywa się ona wyłącznie kościołach katedralnych. Biskup diecezjalny wraz z kapłanami z całej diecezji odprawia Mszę św. Krzyżma. Podczas niej święci oleje, które przez cały rok służą przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim biskupem odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji.

Wieczorem, w kościołach parafialnych Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne. Tabernakulum, w którym przez cały rok przechowywany jest Najświętszy Sakrament, w tym dniu jest puste.

Msza święta ma charakter bardzo uroczysty, ponieważ jest dziękczynieniem za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Podczas Ostatniej Wieczerzy Chrystus nadał tradycyjnej uczcie paschalnej, przypominającej wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, nowy sens. Mówiąc, że poświęcony chleb jest Jego Ciałem, a wino Krwią, ustanowił Eucharystię. Równocześnie nakazał apostołom: "To czyńcie na Moją pamiątkę". Tradycja upatruje w tych słowach ustanowienie kapłaństwa.

W liturgii podczas śpiewu hymnu "Chwała na wysokości Bogu", którego nie było przez cały Wielki Post, biją dzwony. 

Po homilii ma miejsce obrzęd obmywania nóg. Główny celebrans umywa i całuje stopy dwunastu mężczyznom. Przypomina to gest Chrystusa i wyraża prawdę, że Kościół, tak jak Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć.

Po Mszy świętej rusza procesja do ciemnicy. Tam rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje bez obrusa, świec i wszelkich ozdób.