21 marca to dzień kalendarzowej wiosny. Póki co wiosnę mamy tylko w kalendarzu, ale wczoraj staraliśmy się ze wszystkich sił wraz z uczniami szkoły podstawowej nr 1 i nr 3 zatrzymać Panią Wiosnę u nas na dłużej.

Bo też Pani Wiosna już się u nas pojawiła, tyle tylko że jeszcze nie za bardzo potrafi się zaaklimatyzować. Zima rozgościła się na dobre i chociaż grzecznie staramy się jej wytłumaczyć, że pora już sobie pójść, to jednak cały czas daje nam o sobie znać, przez co nieśmiała Pani Wiosna wciąż obawia się wejść na jej miejsce. Jesteśmy jednak przekonani, że wczoraj daliśmy do zrozumienia Zimie, że oczekujemy już tylko na słońce i zakwitające kwiatki. Nasi goście deklarowali zresztą, że widzieli już lecące klucze żurawi, przebiśniegi i skaczące żaby, tak więc Wiosna już tu jest! Spragnieni słonecznych promyków uczniowie wzorując się na naszej Pani Wiośnie rysowali portrety, które miały przekonać ją do pozostania razem z nami. Zespołowa, artystyczna praca i jej efekty przywołały uśmiech na twarzy jej, a zaangażowanie z jakim podeszli do zadania uczniowie musiało zrobić na niej wrażenie. W geście podziękowania Pani Wiosna nauczyła nas radosnego, wiosennego tańca i rozstaliśmy się w nadziei, że już nas nie opuści.

Zima demonstruje swoją obecność, ale jesteśmy przekonani, że to jej osobliwa forma pożegnania. W końcu wczoraj zrobiliśmy wszystko aby przekonać Panią Wiosnę, że tak bardzo jej oczekujemy. Spod zalegającego jeszcze za oknami śniegu już za chwilę przebijać będzie zielona trawka, a my w końcu będziemy mogli zrzucić te grube, zimowe ubrania i bawić się na dworze ogrzewani wiosennym słońcem.