Roli babci i dziadka w życiu wnuków nie sposób przecenić. Powszechnie znane są nam anegdoty o rozpieszczającej i opiekuńczej babci czy jawiącym się niczym prawdziwa kopalnia wiedzy dziadku. Święto babci i dziadka jest więc dla każdego kochanego wnuka szczególną okazją aby powiedzieć – dziękuję i sprawić by tego dnia rolę się odwróciły. To dziadkowie są w centrum uwagi, wszak to ich święto.

Na tegoroczny dzień babci i dziadka Centrum Kultury i Sztuki zaproponowało koncert Andrzeja Rybińskiego. Zdaje się, że sporo wnucząt "podchwyciło" propozycję, gdyż sala widowiskowa wypełniła się niemal do ostatniego miejsca. Śmiało możemy również powiedzieć, że był to prezent wyjątkowo udany, co potwierdzały entuzjastyczne reakcje na dobrze znane muzyczne przeboje. Co ciekawe, to kolejny artysta (po Skaldach), który pochwalić się może wykształceniem nowego muzycznego pokolenia w rodzinie, gdyż na scenie wspierał go, grający na pianinie, syn Kacper. Taki rodzinny duet zaprezentował się sępoleńskiej publiczności w repertuarze największych przebojów. Usłyszeliśmy więc m.in. "Pocieszankę", "Znajdę Cię" oraz nieśmiertelne "Nie liczę godzin i lat".

Sekret długowieczności, nieustającej witalności i radości z życia kryje się chyba właśnie w tytule największego hitu Pana Andrzeja, nagranego jeszcze w duecie z Elizą Grochowiecką – nie liczyć godzin i lat. Carpe diem chciałoby się rzec, ale czy nie o to chodzi by swoje troski i zmartwienia umieć po prostu zostawić za sobą i korzystać z życia na całego nie tylko wtedy kiedy jest się młodym, ale również wtedy, a może szczególnie wtedy, gdy tytułują nas już dziadkiem bądź babcią? W końcu to też niewątpliwy powód do radości, o czym zapewne przypominają nam właśnie te pocieszne, niejednokrotnie długo wyczekiwane, wnuki.

P.S. Przy okazji pocieszeniem jest fakt, że nie tylko ja swego czasu zastanawiałem się "co autor ma na myśli" śpiewając - "surela, surela, sutoczaaaaas".